Η εκπαιδευτικός Θεοδώρα Παναγή μιλά για το σχολικό εκφοβισμό

Της Μαρίας Χρίστου

Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου

Συνέντευξη με τη Θεοδώρα Παναγή για τον σχολικό εκφοβισμό.

Η παρακάτω συνέντευξη γίνεται στα πλαίσια του μαθήματος ΕΣΔ329 Δημοσιογραφία στο Διαδίκτυο

Τα αποτελέσματα όπως και οι ίδιες οι συνεντεύξεις θα αναρτηθούν στο blog: http://esitamathes.blogspot.com.cy/

-Ως εκπαιδευτικός ποιος νομίζεται ότι είναι ο λόγος για τον οποίο κάποια παιδιά εκφοβίζουν σε κάποια άλλα;

-Ο κύριος λόγος εκδήλωσης εκφοβιστικής συμπεριφοράς πιστεύω ότι είναι η δυσκολία μας ως κοινωνίας να αποδεχτούμε τη διαφορετικότητα. Ο διαφορετικός εύκολα απομονώνεται και στοχοποιείται (θύματα). Παράλληλα τα λανθασμένα πρότυπα που προάγονται σήμερα στην κοινωνία μας και προωθούν συμπεριφορές επιβολής και εκμετάλλευσης των πιο αδύνατων οδηγούν τα παιδιά να υιοθετούν εκφοβιστικές συμπεριφορές και να εξελίσσονται σε θύτες.

-Στα χρόνια διδασκαλίας σας έχει τύχει να σας παραπονεθεί κάποιο παιδί (ή κάποιος γονιός) ότι υπόκειται σε εκφοβισμό; Αν ναι πως το αντιμετωπίσατε;

-Όχι δεν έτυχε να αντιμετωπίσω εκφοβισμό κυρίως γιατί τα περισσότερα χρόνια διδάσκω σε μικρά σχολεία όπου οι σχέσεις μεταξύ των παιδιών είναι πιο στενές και οι παραβατικές συμπεριφορές πολύ μειωμένες.

-Τι συμβουλές θα δίνατε στους γονείς σε περίπτωση που τα παιδιά τους είναι θύματα σχολικού εκφοβισμού;

-Θα τους συμβούλευα αρχικά να φροντίσουν να αποκτήσουν μια καλή επικοινωνία με το παιδί τους ώστε να τους εμπιστεύεται τι περνά και να μπορούν εύκολα να το βοηθήσουν. Παράλληλο βήμα είναι η άμεση πληροφόρηση των εκπαιδευτικών στο σχολείο ώστε να μπορέσουν από κοινού να δράσουν προς την καταπολέμηση της εκφοβιστικής συμπεριφοράς. Αν αυτό δεν φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα τότε το επόμενο βήμα πιστεύω ότι είναι η βοήθεια από ειδικό ψυχολόγο ο οποίος θα μπορέσει να τους καθοδηγήσει σωστότερα και να βοηθήσει και το ίδιο το παιδί.

-Τι συμβουλές θα δίνατε στους γονείς σε περίπτωση που τα παιδιά τους είναι θύτες σχολικού εκφοβισμού;

-Αρχικά οι γονείς θα πρέπει να αποδεχτούν ότι το δικό τους παιδί επιδεικνύει αυτή την άσχημη συμπεριφορά (η αποδοχή του προβλήματος αποτελεί και το πιο σοβαρό βήμα προς την αντιμετώπιση του στη σημερινή μας κοινωνία). Στη συνέχεια πιστεύω ότι θα πρέπει να μιλήσουν με το παιδί τους, να του εξηγήσουν ότι είναι γνώστες της εκφοβιστικής συμπεριφοράς του και να του ξεκαθαρίσουν ότι αυτού του είδους η συμπεριφορά δεν είναι αποδεκτή από μέρους τους. Θα μπορούσαν να δοκιμάσουν να ζητήσουν από το παιδί τους να μπει στη θέση του θύματος και αν αυτό δεν φέρει αποτελέσματα θα μπορούσαν να του πουν ότι σε συνεννόηση με τους δασκάλους του θα παρακολουθούν αν η συμπεριφορά του αλλάζει και βελτιώνεται. Ίσως και πάλι η βοήθεια από ειδικό να είναι μια πρόταση αν οι ίδιοι νιώθουν ότι δεν μπορούν να το αντιμετωπίσουν.

-Γίνονται κάποια σεμινάρια προς ενημέρωση των εκπαιδευτικών όσον αφορά τον σχολικό εκφοβισμό, έχετε συμμετάσχει σε κάποιο από αυτά, σας έχει βοηθήσει;

-Δεν έχω λάβει μέρος σε εξειδικεύμένα σεμινάρια αλλά ενημερώνομαι από διάφορες άλλες πηγές για τον εκφοβισμό.

-Γίνονται κάποια σεμινάρια προς ενημέρωση των παιδιών όσον αφορά τον σχολικό εκφοβισμό;

-Όχι στο δικό μας σχολείο.

-Το σχολείο στο οποίο εργάζεστε έχει συμμετάσχει σε τέτοιο σεμινάριο;

-Όχι

-Γίνονται κάποια σεμινάρια προς ενημέρωση των γονιών όσον αφορά τον σχολικό εκφοβισμό;

-Όχι στο δικό μας σχολείο

-Ποιος είναι ο ρόλος του σχολείου και των εκπαιδευτικών σε περίπτωση που συμβαίνει κάτι τέτοιο;

-Το σχολείο δεν μπορεί να καλύπτει ή να αδιαφορεί σε περιπτώσεις εκφοβισμού. Εξ ορισμού ο ρόλος του είναι να βοηθά στην άμεση αντιμετώπισή τους και εξάλειψή τους. Θα πρέπει να στέκονται δίπλα στο θύμα ώστε να ενδυναμωθεί και να απελευθερωθεί από την καταπίεση του θύτη. Ταυτόχρονα θα πρέπει να βοηθά και να καθοδηγεί και το θύτη σε αλλαγή συμπεριφοράς.

-Τι θα πρέπει να κάνει το σχολείο έτσι ώστε να μειωθεί αυτό το φαινόμενο;

-Το σχολείο μέσα από τις δραστηριότητές του θα πρέπει να προάγει υγιή πρότυπα, και την αποδοχή της διαφορετικότητας.