Βουλιμία και ανορεξία μαζί στο ίδιο σώμα…

Της  Άννας Μαλεκκίδου

Θέμα του συγκεκριμένου άρθρου είναι οι διατροφικές διαταραχές, δηλαδή η ανορεξία και η βουλιμία.  Αυτές οι ασθένειες είναι ένα θέμα όπου απασχολεί ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας και γι΄αυτό το λόγο επέλεξα να γράψω για αυτό.  Θεώρησα σωστό να πάρω συνέντευξη από κάποιον ψυχολόγο που είναι ιδικός για να γνωρίσουμε σωστά τις διατροφικές διαταραχές αλλά και από ένα παθόντα άτομο ώστε να μας μιλήσει για τα δικά του βιώματα.  Το σημαντικό αυτής της συνέντευξης είναι πως το συγκεκριμένο άτομο δεν ήταν ασθενής σε μια από τις δύο διατροφικές διαταραχές… ήταν παθόντας και των δύο. Πιο κάτω μπορείτε να διαβάσετε συνοπτικά αυτά που πήρα από την συνέντευξη του παθόντα και της ψυχολόγου.   Στο σημείο αυτό θα ήθελα να αναφέρω πως το ερωτώμενο άτομο (παθόντας) λόγω του ότι ήθελε να κρατήσει την ανωνυμία του, στο πιο κάτω σχολιασμό το όνομα που αναφέρω δεν είναι το αληθινό.  Στο τέλος υπάρχουν δυο σύνδεσμοι με ολόκληρες τις συνεντεύξεις του παθόντα και της ψυχολόγου.

Αν και η ανορεξία έχει τα αντίθετα συμπτώματα και αποτελέσματα από την βουλιμία, μέσα από την συνέντευξη της Μαρίας βλέπουμε πως όντως κάποιος μπορεί δυστυχώς να περάσει και από τις δύο διατροφικές διαταραχές.  Στη συγκεκριμένη περίπτωση η κοπέλα αφού πέρασε από την δοκιμασία της ανορεξίας χάνοντας 30 κιλά μόνο μέσα σε δυο μήνες, λόγω του ότι εξακολουθούσε να βλέπει τον εαυτό της παχύσαρκο, υποσυνείδητα εκδικόταν τον εαυτό της τρώγοντας γιατί πίστευε πως μόνο αυτό ήταν άξια να κάνει, και ταυτόχρονα είχε απομακρυνθεί από όλους και όλα. Μέσα από την απάντηση της Μαρίας η δύο αυτές διατροφικές διαταραχές θεωρεί πως είναι το ίδιο νόμισμα αλλά από την

Όχι στην ανορεξία, όχι στη βουλιμία

αντίθετη όψη.  Είναι και οι δύο εξίσου δύσκολες στη διαδικασία θεραπείας τους με την διαφορά πως η ανορεξία γίνεται πιο εύκολα αντιληπτή απ΄ ότι η βουλιμία.  Επιπλέων καταλαβαίνουμε πως το να ζεις με διατροφικές διαταραχές μπορεί να σε απομονώσει από τους ανθρώπους που έχεις γύρω σου με αποτέλεσμα να χάσεις πολλά χρόνια από την ζωή σου, ζώντας απλά με το πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπίζεις κάθε μέρα για χρόνια, όπως συνέβηκε και στην περίπτωση της Μαρίας. Όταν την ρώτησα για το τι είχε πιο πολλή ανάγκη σε εκείνη τη φάση της ζωής της μου απάντησε με τα συγκεκριμένα λόγια «Κατανόηση, αγάπη, αποδοχή και ειλικρίνεια. Στήριξη και τη σωστή βοήθεια.».  Ο τρόπος καταπολέμησης των διατροφικών διαταραχών μέσα από την δική της εμπειρία είναι να απευθυνθεί ο ασθενής σε ψυχίατρο, ψυχολόγο και διατροφολόγο.  Επίσης μέσα από τις απαντήσεις της βλέπουμε πως η ίδια δεν κατάφερε να ξεπεράσει εντελώς τις διατροφικές της διαταραχές αλλά ούτε πιστεύει πως θα τα καταφέρει ποτέ, απλά θεωρεί πως πρέπει να μάθει να ζει με αυτές ώστε να μπορεί να τις ελέγχει περισσότερο στη καθημερινότητα της. Στο τέλος αυτής της ενδιαφέρουσας συνέντευξης, η Μαρία ήθελε να δώσει κάποιο μήνυμα προς όλους τους γονείς.  Συγκεκριμένα αναφέρει πως πρέπει οι γονείς να ενημερωθούν από ψυχίατρο η ψυχολόγο τι σημαίνουν ακριβώς αυτές οι ασθένειες ώστε αν δουν κάποια συμπτώματα στα παιδιά τους να το καταλάβουν εγκαίρως και να δράσουν άμεσα με το να τους βοηθήσουν να αντιμετωπίσουν την ασθένεια με τον σωστό τρόπο ώστε να είναι πιο ανώδυνη η θεραπεία του παιδιού τους.  

Ακούγοντας το μήνυμα της Μαρίας πως καλό θα ήταν να ενημερώνονταν οι γονείς για αυτού του είδους ασθένειες από κάποιο ψυχίατρο ή ψυχολόγο, μπορείτε να δείτε την άποψη της κλινικής ψυχολόγου κ. Στέλλα Ηροδότου σχετικά με το θέμα.

Η ψυχολόγος όταν ρωτήθηκε για το τι είναι η ανορεξία και η βουλιμία ώστε να κατανοήσουμε τις διαφορές τους, μου απάντησε πως η διαφορά τους βρίσκεται στην λήψη τροφής.  Δηλαδή όταν το άτομο βιώνει επεισόδια κατανάλωσης μεγάλων δόσεων φαγητού με πολλές θερμίδες χαρακτηρίζεται ως βουλιμικό ενώ θα χαρακτηριζόταν ως ανορεξικό το άτομο αν γινόταν έντονη η μείωση λήψης φαγητού του.  Στη συνέχεια η ψυχολόγος μας αναφέρει πως τα άτομα που αντιμετωπίζουν διατροφικές διαταραχές χρειάζονται ένα υποστηρικτικό περιβάλλον γύρο τους ώστε να τους ωθεί στο να έχουν μια σωστή και ολοκληρωμένη θεραπεία με την βοήθεια ψυχιάτρου, ψυχολόγου και διατροφολόγου.  Βλέποντας την περίπτωση της παθούσας που πήρα συνέντευξη,

Είσαι πιο σημαντικός/η απο αυτό τον αριθμό

λόγω του ότι όπως προανέφερα ήταν παθούσα και τον δύο διαταραχών, ήθελα να ρωτήσω την ψυχολόγο πως εξηγείται το γεγονός ότι υπάρχουν άτομα τα οποία βίωσαν και βουλιμία και ανορεξία από την στιγμή που είναι δύο αντίθετα είδη διατροφικών διαταραχών.   Τότε η ψυχολόγος μου απάντησε «Εξηγείται από το γεγονός ότι η άσκηση ελέγχου του ψυχικού κόσμου η οποία εξωτερικεύεται παθολογικά μέσω των διαταραχών αυτών μπορεί να πάρει οποιαδήποτε οδό σε σχέση με την αυτονομία του ατόμου να μεταχειριστεί το σώμα του.».  Επίσης, μέσα από τις απαντήσεις της κατάλαβα πως ο βαθμός δυσκολίας επίλυσης των ασθενειών αυτών εξαρτάτε από το κίνητρο του ατόμου και πως είναι και τα δύο εξίσου παθολογικά αλλά και αυτοκαταστροφικά.  Οι παράγοντες που ενισχύουν στο να πάθει κάποιος διατροφικές διαταραχές, όπως μας ανάφερε η ψυχολόγος μπορεί να είναι γενετικοί, ψυχολογικοί, περιβαλλοντικοί αλλά και ενδοοικογενειακοί.  Κλείνοντας, η ψυχολόγος πρόσθεσε πως ότι μας ταλαιπωρεί υπάρχει τρόπος αντιμετώπισης του χωρίς να χρειάζεται να είμαστε επιθετικοί προς τον εαυτό μας και καλό θα ήταν να εισακούσουμε σε αυτή τη συμβουλή της.

Πηγές:
Στέλλα Ηροδότου, Κλινική Ψυχολόγος
Συνέντευξη ψυχολόγου:http://esitamathes.blogspot.com.cy/2015/10/blog-post_71.html
Συνέντευξη Παθόντα:http://esitamathes.blogspot.com.cy/2015/10/blog-post_26.html
Google images