*Λόγο διατήρησης της ανωνιμίας του παθόντα, το όνομα του δεν αναγράφεται.
Οι διατροφικές διαταραχές δηλαδή η ανορεξία και η βουλιμία είναι ένα φαινόμενο που σταδιακά αυξάνεται στις μέρες μας. Εσύ όμως είσαι από τα άτομα που δυστυχώς βίωσαν και τις δύο διαταραχές. Ποια από τις δύο είναι αυτή που βίωσες πρώτα και πώς έφτασες να καταλήξεις στην αντίθετη αρρώστια;
Ξεκίνησα με ανορεξία και έχασα περίπου 30 κιλά μέσα σε δύο μήνες και λόγο της απογοήτευσης μου ότι είμαι τεράστια αποφάσισα να εκδικηθώ υποσυνείδητα τον εαυτό μου τρώγοντας. Πίστευα ότι δεν είμαι άξια για τίποτε, και ότι το μόνο που ήμουν ικανή να κάνω ήταν να τρώω, αφού είχα αποξενωθεί από τους πάντες και τα πάντα.
Ποια από τις δύο διαταραχές θεωρείς πιο δύσκολη και για ποιο λόγο?
Εε, θεωρώ ότι η βουλιμία και η ανορεξία είναι το ίδιο νόμισμα αλλά από την αντίθετη όψη. Τις θεωρώ εξίσου δύσκολές απλά θεωρώ ότι η ανορεξία είναι πιο ευδιάκριτη από το οικογενειακό περιβάλλων, ούτος ώστε να βοηθήσουν το άτομο. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι η ανορεξία θεραπεύεται πιο εύκολα από την βουλιμία. Απλά στην ανορεξία όταν το οικογενειακό περιβάλλων αντιληφτεί το πρόβλημα θα πρέπει να αποταθεί σε κλινική διατροφικών διαταραχών. Στην βουλιμία θεωρώ ότι το οικογενειακό περιβάλλων κάνει απλώς τα πράγματα χειρότερα. Από την μια σε οδηγούν στην απομόνωση αφού δεν αντιλαμβάνονται το πρόβλημα και από την άλλη σε οδηγούν στην διατήρηση της ασθένειας αφού σου προκαλούν άγχος και πίεση για την εικόνα του σώματός σου. Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά τα βιώνει και το ανορεξικό άτομο απλά η απότομη απώλεια κιλών είναι ένδειξη ότι το άτομο χρειάζεται βοήθεια, ενώ το βουλιμικό άτομο αφού τα κιλά του παραμένουν σταθερά, το πρόβλημα μένει κριφό.
Σε ποια ηλικία ήσουν όταν πρωτοεμφανίστηκε η διαταραχή και πόσο καιρό σου πήρε να το αντιληφτείς;
Εεμ, ήμουν 20 και μου πήρε 10 χρόνια να το δω κατάματα, να το αποδεχτώ, να το συνειδητοποιήσω.
Οι διατροφικές διαταραχές δηλαδή η ανορεξία και η βουλιμία είναι ένα φαινόμενο που σταδιακά αυξάνεται στις μέρες μας. Εσύ όμως είσαι από τα άτομα που δυστυχώς βίωσαν και τις δύο διαταραχές. Ποια από τις δύο είναι αυτή που βίωσες πρώτα και πώς έφτασες να καταλήξεις στην αντίθετη αρρώστια;
Ξεκίνησα με ανορεξία και έχασα περίπου 30 κιλά μέσα σε δύο μήνες και λόγο της απογοήτευσης μου ότι είμαι τεράστια αποφάσισα να εκδικηθώ υποσυνείδητα τον εαυτό μου τρώγοντας. Πίστευα ότι δεν είμαι άξια για τίποτε, και ότι το μόνο που ήμουν ικανή να κάνω ήταν να τρώω, αφού είχα αποξενωθεί από τους πάντες και τα πάντα.
Ποια από τις δύο διαταραχές θεωρείς πιο δύσκολη και για ποιο λόγο?
Εε, θεωρώ ότι η βουλιμία και η ανορεξία είναι το ίδιο νόμισμα αλλά από την αντίθετη όψη. Τις θεωρώ εξίσου δύσκολές απλά θεωρώ ότι η ανορεξία είναι πιο ευδιάκριτη από το οικογενειακό περιβάλλων, ούτος ώστε να βοηθήσουν το άτομο. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι η ανορεξία θεραπεύεται πιο εύκολα από την βουλιμία. Απλά στην ανορεξία όταν το οικογενειακό περιβάλλων αντιληφτεί το πρόβλημα θα πρέπει να αποταθεί σε κλινική διατροφικών διαταραχών. Στην βουλιμία θεωρώ ότι το οικογενειακό περιβάλλων κάνει απλώς τα πράγματα χειρότερα. Από την μια σε οδηγούν στην απομόνωση αφού δεν αντιλαμβάνονται το πρόβλημα και από την άλλη σε οδηγούν στην διατήρηση της ασθένειας αφού σου προκαλούν άγχος και πίεση για την εικόνα του σώματός σου. Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά τα βιώνει και το ανορεξικό άτομο απλά η απότομη απώλεια κιλών είναι ένδειξη ότι το άτομο χρειάζεται βοήθεια, ενώ το βουλιμικό άτομο αφού τα κιλά του παραμένουν σταθερά, το πρόβλημα μένει κριφό.
Σε ποια ηλικία ήσουν όταν πρωτοεμφανίστηκε η διαταραχή και πόσο καιρό σου πήρε να το αντιληφτείς;
Εεμ, ήμουν 20 και μου πήρε 10 χρόνια να το δω κατάματα, να το αποδεχτώ, να το συνειδητοποιήσω.
Τι ήταν αυτό που σε έκανε να το
καταλάβεις?
Ότι παρόλες τις προσπαθειες μου, παρόλα τα χρόνια που προσπαθούσα να χάσω κιλά, το μόνο που κατάφερνα ήταν να βάλω βάρος, μετά να το χάνω, μετά να το βάλω πάλι και να το χάνω και ξανά και ξανά το ίδιο. Συνειδητοποίησα πόσο χρονών ήμουν, πόσα χρόνια από τη ζωή μου έχασα κυνηγώντας το τέλειο σώμα και το μόνο που είχα ήταν το απαίσιο σώμα μου χωρίς κανένα δίπλα μου, χωρίς ζωή, χωρίς φίλους, χωρίς εμένα
Ότι παρόλες τις προσπαθειες μου, παρόλα τα χρόνια που προσπαθούσα να χάσω κιλά, το μόνο που κατάφερνα ήταν να βάλω βάρος, μετά να το χάνω, μετά να το βάλω πάλι και να το χάνω και ξανά και ξανά το ίδιο. Συνειδητοποίησα πόσο χρονών ήμουν, πόσα χρόνια από τη ζωή μου έχασα κυνηγώντας το τέλειο σώμα και το μόνο που είχα ήταν το απαίσιο σώμα μου χωρίς κανένα δίπλα μου, χωρίς ζωή, χωρίς φίλους, χωρίς εμένα
Ποια ήταν η πρώτη σου σκέψη ή κίνηση
όταν το αντιλήφτηκες?
Ζήτησα βοήθεια από ψυχολόγο. Αντιλήφτηκα ότι το θέμα δεν ήταν να χάσω τα κιλά και να αποκτήσω το τέλειο σώμα αλλά να μάθω να με αγαπώ για αυτό που είμαι όσα κιλά και αν είμαι, να μάθω να μην επηρεάζομαι από την γνώμη των άλλων, να ελέγχω το άγχος μου, τα συναισθήματα μου , τις αρνητικές σκέψεις μου. Να κερδίσω τα χαμένα χρόνια, τους φίλους μου, τη ζωή μου και κυρίως εμένα.
Ζήτησα βοήθεια από ψυχολόγο. Αντιλήφτηκα ότι το θέμα δεν ήταν να χάσω τα κιλά και να αποκτήσω το τέλειο σώμα αλλά να μάθω να με αγαπώ για αυτό που είμαι όσα κιλά και αν είμαι, να μάθω να μην επηρεάζομαι από την γνώμη των άλλων, να ελέγχω το άγχος μου, τα συναισθήματα μου , τις αρνητικές σκέψεις μου. Να κερδίσω τα χαμένα χρόνια, τους φίλους μου, τη ζωή μου και κυρίως εμένα.
Τι είχες πιο πολλή ανάγκη σε εκείνη τη
φάση της ζωής σου?
Κατανόηση, αγάπη, αποδοχή και ειλικρίνεια. Στήριξη και τη σωστή βοήθεια.
Κατανόηση, αγάπη, αποδοχή και ειλικρίνεια. Στήριξη και τη σωστή βοήθεια.
Το είχες?
Όχι. Χωρίς να θέλω να φανώ αχάριστη, όλα όσα είχα ανάγκη δεν μου δόθηκαν ή μάλλον καλύτερα δεν μου δόθηκαν με τον σωστό τρόπο.
Όχι. Χωρίς να θέλω να φανώ αχάριστη, όλα όσα είχα ανάγκη δεν μου δόθηκαν ή μάλλον καλύτερα δεν μου δόθηκαν με τον σωστό τρόπο.
Πως πιστεύεις ότι μπορεί κάποιο άτομο
που πάσχει από αυτές τις διατροφικές διαταραχές να τις καταπολεμήσει και να τις
ξεπεράσει?
Χρειάζεται ψυχίατρο, ψυχολόγο και διατροφολόγο. Τα ανορεκτικά άτομα χρειάζονται οπωσδήποτε την νοσοκομειακή περίθαλψη ενώ τα βουλιμικά χρειάζονται να μάθουν να αντιμετωπίζουν την βουλιμία στην πραγματική τους ζωή γιατί στο νοσοκομείο οι περιστάσεις, τα γεγονότα και οι καταστάσεις που θα βιώνουν στην πραγματική ζωή δεν μπορεί να τους τα προσφέρει το νοσοκομείο.
Χρειάζεται ψυχίατρο, ψυχολόγο και διατροφολόγο. Τα ανορεκτικά άτομα χρειάζονται οπωσδήποτε την νοσοκομειακή περίθαλψη ενώ τα βουλιμικά χρειάζονται να μάθουν να αντιμετωπίζουν την βουλιμία στην πραγματική τους ζωή γιατί στο νοσοκομείο οι περιστάσεις, τα γεγονότα και οι καταστάσεις που θα βιώνουν στην πραγματική ζωή δεν μπορεί να τους τα προσφέρει το νοσοκομείο.
Εσύ το έχεις ξεπεράσει?
Όχι ακόμα. Αλλά είμαι σε καλό δρόμο.
Α)(αν ναι), με ποιο τρόπο και πόσο καιρό σου πήρε?
Β)(αν όχι), τι πιστεύεις ότι ευθύνεται και ακόμη να το ξεπεράσεις αλλά και τι άλλο χρειάζεται να κάνεις ή να γίνει για να το ξεπεράσεις?
Δεν είναι ότι φταίει κάτι, απλά είναι πολλοί οι τομείς, τα γεγονότα και τα περιστατικά που πρέπει να μάθω να χειρίζομαι. Έχω κάνει πολλή πρόοδο, έχω μάθει να τρώω σωστά, τακτικά… έχω μάθει να ελέγχω τα βουλιμικά μου επεισόδια, τις τάσεις μου για εμετό, αλλά χρειάζομαι χρόνο για να μπορέσω να είμαι πιο δυνατή από την βουλιμία. Δεν θεωρώ ότι θα το ξεπεράσω ποτέ, πρέπει να μάθω να ζω με αυτό, και αυτό είναι ένα γεγονός που έπρεπε να αποδεχτώ το ότι για μια ζωή θα ελέγχω την ανορεξία ή την βουλιμία μου. Επίσης κατάλαβα ότι χρειάζομαι να μάθω να χειρίζομαι τις καταστάσεις άγχους, θλίψης και φόβου. Πλέων κατάλαβα ότι δεν με προσδιορίζουν τα κιλά μου αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έμαθα να ελέγχω το άγχος, τους φόβους και την θλίψη μου.
Όχι ακόμα. Αλλά είμαι σε καλό δρόμο.
Α)(αν ναι), με ποιο τρόπο και πόσο καιρό σου πήρε?
Β)(αν όχι), τι πιστεύεις ότι ευθύνεται και ακόμη να το ξεπεράσεις αλλά και τι άλλο χρειάζεται να κάνεις ή να γίνει για να το ξεπεράσεις?
Δεν είναι ότι φταίει κάτι, απλά είναι πολλοί οι τομείς, τα γεγονότα και τα περιστατικά που πρέπει να μάθω να χειρίζομαι. Έχω κάνει πολλή πρόοδο, έχω μάθει να τρώω σωστά, τακτικά… έχω μάθει να ελέγχω τα βουλιμικά μου επεισόδια, τις τάσεις μου για εμετό, αλλά χρειάζομαι χρόνο για να μπορέσω να είμαι πιο δυνατή από την βουλιμία. Δεν θεωρώ ότι θα το ξεπεράσω ποτέ, πρέπει να μάθω να ζω με αυτό, και αυτό είναι ένα γεγονός που έπρεπε να αποδεχτώ το ότι για μια ζωή θα ελέγχω την ανορεξία ή την βουλιμία μου. Επίσης κατάλαβα ότι χρειάζομαι να μάθω να χειρίζομαι τις καταστάσεις άγχους, θλίψης και φόβου. Πλέων κατάλαβα ότι δεν με προσδιορίζουν τα κιλά μου αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έμαθα να ελέγχω το άγχος, τους φόβους και την θλίψη μου.
Πως αισθάνεσαι στη συγκεκριμένη φάση
της ζωής σου?
Νιώθω πιο δυνατή από ποτέ, αλλά νιώθω και τεράστια κούραση. Ξέρω ότι πρέπει να αγωνιστώ για τη θεραπεία μου.
Νιώθω πιο δυνατή από ποτέ, αλλά νιώθω και τεράστια κούραση. Ξέρω ότι πρέπει να αγωνιστώ για τη θεραπεία μου.
Κλείνοντας θα ήθελες να
προσθέσεις κάτι τελευταίο?
Θα ήθελα να παρακαλέσω τους γονείς να ενημερωθούν από ψυχίατρο ή ψυχολόγο τι σημαίνει ανορεξία και βουλιμία, ποια τα συμπτώματα τους και ποιοι οι τρόποι αντιμετώπισής τους ούτως ώστε αν το παιδί τους παρουσιάσει οποιαδήποτε διατροφική διαταραχή, να μπορέσουν να το βοηθήσουν όσο πιο γρήγορα γίνεται, γιατί όσο πιο γρήγορα το αντιληφθούν οι γονείς, τόσο πιο γρήγορη και λιγότερο επώδυνη θα είναι η θεραπεία του παιδιού τους.
Θα ήθελα να παρακαλέσω τους γονείς να ενημερωθούν από ψυχίατρο ή ψυχολόγο τι σημαίνει ανορεξία και βουλιμία, ποια τα συμπτώματα τους και ποιοι οι τρόποι αντιμετώπισής τους ούτως ώστε αν το παιδί τους παρουσιάσει οποιαδήποτε διατροφική διαταραχή, να μπορέσουν να το βοηθήσουν όσο πιο γρήγορα γίνεται, γιατί όσο πιο γρήγορα το αντιληφθούν οι γονείς, τόσο πιο γρήγορη και λιγότερο επώδυνη θα είναι η θεραπεία του παιδιού τους.
Ευχαριστώ!
Να ‘σαι καλά.
Της Άννας Μαλεκκίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου